Czy klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania można stosować do czynności, które co prawda powstały przed wejściem w życie tej klauzuli, ale skutki podatkowe tych czynności odnosiły efekt także w okresie jej obowiązywania?
22 sierpnia, Naczelny Sąd Administracyjny wydał istotny, na gruncie stosowania przez organy podatkowe GAAR, wyrok. Według NSA, klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania może mieć zastosowanie, jeżeli korzyść podatkowa powstała po wejściu w życie ustawy wprowadzającej klauzulę, nawet jeśli czynności, w następstwie których powstała korzyść podatkowa zostały podjęte przed jej wejściem w życie.
Czynność uznaje się za podjętą przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, gdy pozostałe cele ekonomiczne lub gospodarcze czynności wskazane przez podatnika należy uznać za mało istotne. Celem, który eliminuje możliwość zastosowania klauzuli jest taka sytuacja, gdy istnieje jakiś, choćby jeden cel, którego istotność jest większa niż mało istotna.
Co za tym idzie, aby możliwość zastosowania klauzuli nie zaistniała, wszystkie pozostałe zidentyfikowane cele muszą zostać uznane za mało istotne.
Dodatkowe pytania? Zapraszamy do kontaktu.